Në 38-vjetorin e ndarjes nga kjo botë të atdhetarit – Metush Krasniqi

Si sot, para 38 vitesh (15 tetor 1986), në varrezat e fshatit Dajkoc të Dardanës, në moshën 58-vjepare, u varros atdhetari Metush Asllan Krasniqi. Metush Krasniqi la pas tij një frymë atdhetarie, e cila do të mbillet e shpërndahet te të gjithë ata shqiptarë që e duan një Shqipëri me gjuhë e me komb shqiptar.

PRAPA GRILAVE

(Metush A. Krasniqit)

Kur dëgjoja dikë që lëshonte atdhenë

sytë më mbusheshin lot,

buzët më bëheshin shkrumb

e në gjoks ndjeja zjarr

si një  vullkan.

Eh,

ky popull do mbrojë vend e do mbajë vatan.

Shikoj përtej gjembave rrethues

dhe pres atdhetarë të devotshëm

që përtej vetvetes

synojnë atdhe pa pranga

mua më shohin mburojë hekuri

e katapult thërmiash diturie

dhe shumë fëmijë në banka.

Për çdo celulë organizuar jashta

dënohesha brenda me një qeli

ku bashkëbanues do kisha

ndonjë të marrë a ndonjë mi.

Egërsia barbare e inspektorëve

nuk më bënte përshtypje

veç ndonjë pakurrizori, kolegu a fqinji

që hijen e vet kish frikë,

e nga dika e madhe

verbërinë e kish bërë këmishë.

Sa herë gjendesha në bankën e zezë

në horizont shihja ditë të bardhë

sakrifica ishte kundërvlerë

për ditë të mira në një shtet kombëtar.

1 of 2

Metush Krasniqi lindi më 19 gusht 1928 në fshatin Dajkoc të Komunës së Kamenicës (Dardanës). Shkollën fillore katërklasëshe e kreu në gjuhën serbe, në fshatin Hodonoc, ndërsa katër klasat tjera i kreu në Gjilan, në gjuhën shqipe, gjatë viteve 1942-1946.
Gjatë viteve 1947-1949 ishte pjesë e kurseve pedagogjike në Pejë dhe Gjakovë, ndërsa në vitin 1950 diplomoi në Shkollën Normale të Gjakovës. Në vitin 1950-1951 filloi punën si mësues në shkollën fillore në Shipashnicë të Epërme. I frymëzuar nga veprimtarët e LNDSH-së, në Shipashnicë, së bashku me kolegët e vet themeloi organizatën ilegale «Partia Revolucionare për Bashkimin e Tokave Shqiptare me Shtetin Amë». Autoritetet e arsimit vetëm një vit më vonë Metush Krasniqin e transferojnë në shkollën fillore të Strezovcit, fshat ky po ashtu në komunën e Dardanës. Aty punoi një vit dhe u transferua në Hogosht. Bashkë me arsimtarin e gjuhës shqipe Ndue Nekajn banorët e Hogoshtit e mirëpritën ngrohtësisht ardhjen e tij. Më pas punoi edhe në Muçivërc e Roganë, por gjatë gjithë kohës ishte në përcjellje të organeve të UDB-së.
Në vitin 1957 pas ndjekjeve dhe burgosjeve detyrohet të shpërngulet në Shkup. Me vete merr edhe familjen e ngushtë. Atje, krahas punës në arsim, me një përkushtim të veçantë, vepron në organizatën «Partia Revolucionare për Bashkimin e Tokave Shqiptare me Shtetin Amë”. Në nëntor të vitit 1958 Metush Krasniqin e burgosën dhe e dënuan me 18 vjet burg të rëndë prej të cilave i ka mbajtur 8 vjet. Pas daljes nga burgu Metush Krasniqi një kohë e kalon në Dajkoc, por i entuziasmuar për dije e shkollim kryen Fakultetin Juridik në Prishtinë, për t’u punësuar më 1970  në Shkollën e mesme teknike «19 Nëntori» në Prishtinë. Mirëpo, bacë Metushin as këtu nuk e lënë të punojë i qetë.
Meqë atdhetari ynë Metush Krasniqi gëzonte një autoritet të madh në mesin e rinisë shkollore dhe universitare në Kosovë e në Maqedoni, ai kishte formuar një rreth të gjerë shokësh besnikë, si: Hasan Dermakun, Rexhep Malën, Skënder Kastratin, Njazi Korçën, Kadri Zekën, Ethem e Fehmi Bajramin, Rexhep Elmazin, Rafet Bajramin, Jusuf e Zeqir Gërvallën, Sabri Novosellën, Shefqet Jasharin e shumë të tjerë. Metushi kishte një respekt të pafund te këta persona, dhe jo vetëm. Madje gëzonte autoritet edhe te një shtresë e mësimdhënësve universitarë, ndonëse fizikisht nuk kishte ndonjë afri me ta. Ishte i afërt dhe afrues me njerëz shtresash dhe moshash të ndryshme.
Në vitin 1976 Metush Krasniqi vihet në krye të Organizatës «Lëvizja Nacional-Çlirimtare e Kosovës dhe e Viseve tjera Shqiptare në Jugosllavi» LNÇKVSHJ. Gjatë atyre viteve bën përpjekje për bashkimin e të gjitha grupeve ilegale në një organizatë të fuqishme. Metush Krasniqi gjatë viteve ‘80 punoi në ilegalitet të thellë, por megjithatë UDB-ja, përmes informatorëve shqiptarë, kishte mësuar për aktivitetin e Metushit, dhe, më 4 nëntor 1981, sërish burgoset e torturohet rëndë nga punëtorët e UDB-së. Pas katër muajsh lirohet në gjendje të rëndë shëndetësore.
Më 4 nëntor 1985 Metush Krasniqi sërish burgoset. Pas shtatë muaj e pesëmbëdhjetë ditëve, sa qëndroi në burgjet e Prishtinës e të Mitrovicës, ku torturohet në mënyrat më mizore, dhe pasi ishte i dërrmuar për vdekje nga UDB-ja, më 16 qershor 1986, lirohet nga burgu, dhe më 15 tetor 1986 ky atdhetar i devotshëm, duke mos pasur shërim, ndërroi jetë. Varrimi i tij u bë në fshatin e lindjes në Dajkoc të Dardanës, në survejim të shumë bashkëpunëtorëve të UDB-së, të cilët edhe penguan pjesëmarrjen e qytetarëve në varrim./Xhevdet Kallaba/